Rekenproblemen onder leerlingen

Tamara van Kuijk is Kernvisiecoach en eigenaar van De Piekerfabriek. Haar doel is om leerlingen op een natuurlijke manier te laten leren en dit vanuit zijn/haar persoonlijke kracht. Hieronder vertelt ze meer over haar ervaringen met leerlingen die rekenproblemen ervaren en de uitdagingen van haar eigen dochter. 

 

Toename van rekenproblematiek

Toen ik begon als speltherapeut trok ik vooral de kinderen aan die enerzijds de sneltrein gemist hadden, vaak in groep 3 al, en hierdoor faalangst ontwikkelde. Anderzijds sprak ik kinderen die door een gebeurtenis (trauma) niet tot leren kwamen.
Steeds had het iets met schoolzaken te maken. Reden voor mij om hier iets mee te doen.
Zodoende begeleid ik nu kinderen met leerproblemen. Ik zie vooral een groei in rekenproblematiek.
Kinderen die bij mij komen zijn herkenbaar in een klas, de dromers en doeners.
Over het algemeen hebben ze één ding gemeen; ze denken op een andere manier namelijk visueel en kinesthetisch.

 

Mijn eigen dochter dyscalculie?

Zo ook mijn eigen dochter. Een voeler die het momenteel heel zwaar heeft in het basisonderwijs.
Al in groep 3 bleek dat ze moeite had met cijfers. De sneltrein raast door en wat ik dankzij de lockdown in haar groep 4 zag, paste zo ontzettend in het dyscalculie plaatje.
Ik wist toen nog niet wat ik nu wist want dan had ik haar misschien een lijdensweg kunnen besparen.
Dyscalculie was toen nog niet ter sprake op school. Waarschijnlijk was het nog te vroeg.
In groep 5 is de leerkracht met haar welbevinden aan de slag gegaan, hierdoor kreeg ze weer een beetje zin in school. Eind dat schooljaar hoorde ik dat ze met 2 jaar achterstand groep 6 in zou gaan.
Dit verbaasde mij enorm. Hoe kan een school het normaal vinden een kind 2 jaar terug te zetten in rekenen? Voor mijn gevoel was er niet alles aan gedaan om dit te voorkomen.

 

Digitale vaardigheden

 

 

Faalangst en onzekerheid

Wat ik nu weet is dat ze sowieso anders denkt dan het gemiddelde kind (stom woord; gemiddeld)
Laat haar door dans, make-up of iets met kleding leren en dan heb je haar focus.
Maar dat is te veel voor een leerkracht.
Nu rekent ze 3x per week met mij op school, 2x per week met een RT en maakt ze alles wat met rekenen te maken heeft buiten de klas. Haar motivatie is nihiel en ze is behoorlijk negatief, onzeker en faalangstig.
In juli hoor ik of dan eindelijk een dyscalculie verklaring krijgt. Voor nu is dat de beste optie.
Hoe kan het dat dit zo lang heeft geduurd?

Sinds mijn omscholing naar leerproblemen wil ik haar uiteraard graag helpen maar ze wil niet, de koek is op.
Ik betwijfel namelijk of een andere manier van leren vanaf groep 4 haar niet beter had geholpen. Dan had haar welbevinden niet zo’n deuk opgelopen.

Een stevige fundering en bewegend leren

Dagelijks help ik kinderen met rekenproblemen. Ik doe dat door middel van woordbeelden en bewegend leren. De groei die ze maken is fantastisch om te zien, daar geniet ik dagelijks van.

Ik denk dat we het in het onderwijs onnodig ingewikkeld maken. Bovendien gaan we veel te snel. Hoezo bieden we wegen en meten aan in groep 3? Zorg dat eerst de basis er goed in zit.
Vervolgens gaan we bouwen op een onstabiele fundering. Met alle gevolgen van dien zoals belemmerende overtuigingen, een negatief zelfbeeld en faalangst.

Ik zie ons lichaam altijd als een huis. Vanbinnen hoort het als een warm thuis aan te voelen. Dat huis is gebouwd op een fundering. Als daar ook maar iets ontbreekt zal dat huis nooit stevig komen te staan.
Zo werkt het ook met leerproblemen. Ergens ontbreekt iets in de basis.
En ik spoor dat op en zorg dat de ontbrekende bouwsteen gelegd wordt. Bovendien werk ik altijd aan het welbevinden want dat heeft vaak al een deukje opgelopen.

Zo was ik laatst met een jongen uit groep 6 aan het werk die rekenen heel lastig vond. De sommen zijn zo groot, vertelde hij.
Wat bleek? De sommen t/m 20 waren niet geautomatiseerd. Toen hij ontdekte dat plus en minsommen met elkaar te maken hebben gingen er heel wat kwartjes vallen en heeft deze jongen heel wat stappen voorwaarts gemaakt.
Of een meisje uit groep 4. De tafels kan ze maar niet onthouden. Zelfs met woordbeelden lukt het haar niet.
Ik ben met haar naar buiten gegaan en heb de antwoorden met krijt op een muur geschreven. Ik noem een tafelsom en zij gooit met een bal naar het antwoord. Elke week heeft ze een tafel bij de juf gehaald! Volgende week gaat ze haar laatste opnoemen voor een tafeldiploma

 

Extra ondersteuning op jouw school?

Nieuwe leraren vinden of extra ondersteuning inzetten voor jouw leerlingen? Bekijk dan de mogelijkheden met Tip en het NPO, of vraag ons om advies voor een passende oplossing. Onze adviseurs denken graag met je mee.

Neem vrijblijvend contact op door te bellen naar onze expert Roï Rigler – +31 (0)6-18906393 of stuur ons een bericht en ontvang binnen 24 uur de informatie!